|
|
THE DARK SIDE OF THE MOON na cenzurowanym |
|
| Jak oceniasz? |
| 6 |
|
85% |
[ 68 ] |
| 5 |
|
11% |
[ 9 ] |
| 4 |
|
2% |
[ 2 ] |
| 3 |
|
0% |
[ 0 ] |
| 2 |
|
0% |
[ 0 ] |
| 1 |
|
1% |
[ 1 ] |
|
| Wszystkich Głosów : 80 |
|
|
| Autor |
Wiadomość |
|
Raziel
Pink
Dołączył: 09 Kwi 2006
Posty: 2046
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Zielona Góra
|
 Wysłany: Pią 9:45, 05 Maj 2006 Temat postu: |
|
|
A wiecie, że pannę Clare słychać też w "Any Colour You Like"?
|
|
|
| Powrót do góry |
 |
|
|
 |
|
Kasia
Fearless
Dołączył: 25 Sty 2006
Posty: 4458
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Kluczbork
|
| Wysłany: Pią 11:19, 05 Maj 2006 Temat postu: |
|
|
Wiemy 
|
|
|
| Powrót do góry |
|
|
Dizney
Grand Vizier
Dołączył: 07 Paź 2005
Posty: 809
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Warszawa
|
| Wysłany: Pią 15:10, 05 Maj 2006 Temat postu: |
|
|
| szyszunia007 napisał: Wyszła i zaczeła przepraszać a Floydzi tylko "to było wspaniałe itp" Szczególne zachwycony był Wright swoją drogą ciekawe jak wyglądały ich miny kiedy ją usłyszeli  |
No to niech o tym opowie nam sama Clare (wybrałem fragmenty wywiadu dotyczące tego zagadnienia - tłumaczyłem w biegu ):
Q: Czy wtedy, gdy dostałaś telefon z Abbey Road, dużo wiedziałaś o Pink Floyd?
A: “Znałam tylko See Emily Play i nie za bardzo mnie to interesowało. Nie byli moim ulubionym zespołem. Gdyby to byli The Kinks, byłabym w siódmym niebie.”
Q: Chyba dostałaś telefon w niedzielę wieczorem.
A: “Zadzwonił do mnie kumpel zwany Dennis'em, który pracował w Abbey Road. W tamtych czasach forsę dostawało się w brązowej kopercie z fajnym, celofanowym okienkiem. Dennis był księgowym. W każdym bądź razie kazano mu się ze mną skontaktować. Poprosił mnie, abym przyszła na sesję: ‘Czy możesz to zrobić od razu, teraz?’ Powiedziałam, ‘Nie’, a on, ‘No to może jutro?’ Tego też nie mogłam zrobić. Powiedziałam, ‘Wchodzi w grę tylko przyszły tydzień.’ A on na to, ‘Oh, nie - będą zajęci miksowaniem.’ Byli już przy końcu nagrywania albumu. Powiedziałam, ‘No więc mogę to zrobić tylko od 19 do 22 w niedzielę.’”
Q: "Jakie wrażenie zrobił na Tobie zespół?"
A: “Nie byli zbyt rozmowni. Jedyną osobą, która cokolwiek powiedziała, był David Gilmour. Tak to pamiętam. Naprawdę nie przypominam sobie, bym rozmawiała z kimkolwiek innym. Weszłam a oni po prostu powiedzieli ‘No więc robimy ten album i jest tu taki kawałek - nie za bardzo wiemy co z nim począć.’ Powiedzieli mi, że album jest o narodzinach, śmierci i wszystkim co pomiędzy. Więc powiedziałam, ‘Puśćcie mi ten kawałek.’ Zrobili to a ja powiedziałam, ‘No więc czego chcecie?’ A oni, ‘Nie wiemy.’ “Musisz pamiętać, że byłam wtedy zielona. Pracowałam dorywczo, nagrywałam swoje własne piosenki, ale wciąż byłam żółtodziobem. No więc słuchałam tego kawałka...”
Q: I dotrało do Ciebie, że ‘The Great Gig’ jest o śmierci?
A: “Nie. Powiedziałam, ‘Wpuście mnie do studia, dajcie słuchawki i jedźmy.’ Oni na to, ‘Dobra, opuść wstęp (leave intro).’ Weszłam, założyłam słuchawki i zaczęłam w stylu ‘Ooh-aah, baby, baby - yeah, yeah, yeah.’ A oni na to , ‘Nie, nie – nie chcemy tak. Gdybyśmy tak chceli, wzięlibyśmy Doris Troy.’ Powiedzieli, ‘Spróbuj dłuższymi nutami’, więc zaczęłam robić to w ten sposób. I przez cały ten czas coraz bardziej zaznajamiałam się z podkładem, ale z drugiej strony myślałam sobie ‘Naprawdę, naprawdę nie wiem co robić. I że może lepiej by było powiedzieć “Dzięki za współpracę” i poddać się.’ To do niczego nie prowadzi, po prostu zero.
“I wtedy sobie pomyślałam, ‘Może powinnam udawać, że jestem instrumentem.’ Więc powiedziałam, ‘Puście od początku.’ Jedno z moich najtrwalszych wspomnień z tej sesji to cudowny balans w słuchawkach. Alan Parsons uzyskał wspaniałe brzmienie mojego głosu: taki z niedużym pogłosem. Gdy zamknęłam oczy – co zawsze robiłam w czasie śpiewu - głos otaczał wszystko; piękny wokal który dla śpiewaka jest zawsze inspiracją.”
Q: Wygląda na to, że wyszłaś na prostą gdy porzuciłaś myśl aby wyrazić coś specyficznego.
A: “Wtedy powiedzieli, ‘Bądź bardziej emocjonalna.’ Więc zaczęłam tak śpiewać a oni na to, ‘Dobra, wygląda to na dobry kierunek.’ Poprosiłam, żeby zaczęli nagrywać, bo wiedziałam z doświadczenia... wiesz, nazywali mnie ‘First-take Torry’ (Torry Od Pierwszego Podejścia), bo bardzo często u mnie pierwsze podejście było najlepsze. I na koniec pierwszego podejścia Dave Gilmour powiedział, ‘Zaśpiewaj jeszcze raz - ale jeszcze bardziej emocjonalnie.’ Więc zaśpiewałam jeszcze raz. A wtedy on powiedział ‘Myślę, że możemy to zrobić jeszcze lepiej.’ Zaczęłam i w połowie nagrania uświadomiłam sobie, że zaczynam się powtarzać, naśladować. To nie miało tego "świeżego", beznamysłowego posmaku. Zaczęło brzmieć schematycznie. Więc powiedziałam, ‘Myślę, że macie już dosyć materiału.’ Pomyślałam, że to brzmiało jak zawodzenie.
“Naprawdę byłam zdumiona, że potrafię śpiewać tak wysoko. W tamtych czasach gdy śpiewałam chórki z innymi dziewczynami, zawsze śpiewałam niskie głosy.
“Myślę, że to Rick Wright później powiedział, że byłam speszona. A byłam!Myślałam, ‘O rany.’ Ale powiedziałam, ‘Dziękuję bardzo’ i wyszłam.”
Q: Kolejne pytanie - czy myślałaś o innych piosenkarzach gdy to nagrywałaś? Brzmiałaś "czarno", całkiem gospelowato.
A: “Nie. Po prostu zamknęłam oczy i śpiewałam. Chyba to Roger Waters kiedyś powiedział, że to był szczęśliwy traf. Możliwe, ale też myślę, że złożyła się na to też moja naiwność.”
Q: W każdym bądź razie załatwiłaś to w dwóch i pół podejściach...
A: “Cóż, nie mogło być tego więcej, bo to było bardzo męczące. Miałam na sobie krople potu. To wymagało wysiłku, nie ma dwóch zdań. Nie potrafiłabym zrobić tego teraz: musiałabym mieć półgodzinną przerwę i wyjść do garderoby na szklankę wody [śmiech]. ”
Q: Jaka była reakcja zespołu na to, co zrobiłaś?
A: "Powiedziałam, ‘Mam nadzieję że jest w porządku.’ A oni, ‘Yeah, ślicznie - dzięki.’ I wtedy wyszłam. I jak powiedziałam, było to dla mnie takie wrzaskliwo-piskliwe. Szczerze mówiąc miałam nadzieję, że nigdy nie ujrzy to światła słonecznego. I nie zamierzałam zawracać sobie głowy sprawdzeniem tego. Później, spacerując King’s Road, przechodziłam koło sklepu z płytami. W oknie tkwił wielki plakat z promieniem światła roszczepionym w pryzmacie i napisem Pink Floyd. Pomyślałam, ‘Ciekawe czy to ten album, na którym śpiewałam.’ Więc weszłam i obejrzałam okładkę - a tam było ‘Vocals on The Great Gig In The Sky: Clare Torry’. Więc kupiłam album i zabrałam do domu. Puściłam od początku. To był wspaniały album. Słuchałam go przez słuchawki. Pomyślałam -jest fantastyczny.”
Q: Nie przysłali Ci kopii?
A: “Nie. Ale przysłali mi dwa bilety na koncertw Earl’s Court, w 1973.”
Q: Ile Ci zapłacili za nagranie?
A: “30 funtów. To podwójna stawka, bo była niedziela.”
Q: Zaśpiewałaś ten utwór z Pink Floyd w Knebworth w 1990...
A: “Tak. A czy wiedziałeś, że dali dobroczynny koncert z Soft Machine? To był pierwszy raz, gdy wykonałam ten utwór z nimi. Śpiewały ze mną Liza Strike i Vicki Brown. Mieliśmy krótką próbę: zrobiliśmy ją w domu Nicka Mason’a. Właśnie patrzę do swojego kalendarzyka z 1973 roku. O, tu jest... 3 Listopada, od 12 do 2, St Augustine’s Road. Koncert był następnego wieczora. Dostałam za niego 100 funtów.”
|
|
|
| Powrót do góry |
|
|
Gość
|
| Wysłany: Śro 14:45, 10 Maj 2006 Temat postu: |
|
|
Heh, ale ja nadal nie jestem do końca przekonany o czym TGGITS jest. 
|
|
|
| Powrót do góry |
|
|
Kasia
Fearless
Dołączył: 25 Sty 2006
Posty: 4458
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Kluczbork
|
| Wysłany: Śro 14:48, 10 Maj 2006 Temat postu: |
|
|
O śmierci i cierpieniu... ja tak interpretuję TGGINS.
|
|
|
| Powrót do góry |
|
|
Gość
|
| Wysłany: Śro 14:54, 10 Maj 2006 Temat postu: |
|
|
Ten głos jak dla mnie jest zbyt lekki i radosny, jak na śmierć i cierpienie. Raczej jakaś melancholia, ale także podniosłość.
|
|
|
| Powrót do góry |
|
|
Kasia
Fearless
Dołączył: 25 Sty 2006
Posty: 4458
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Kluczbork
|
| Wysłany: Śro 15:12, 10 Maj 2006 Temat postu: |
|
|
Śpiew Clare jest radosny?
|
|
|
| Powrót do góry |
|
|
s h e e p
The Hero's Return
Dołączył: 15 Kwi 2006
Posty: 469
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Wrocław
|
| Wysłany: Śro 15:56, 10 Maj 2006 Temat postu: |
|
|
| Cytat: O śmierci i cierpieniu... ja tak interpretuję TGGINS. |
Ja w sumie tez. Dodalbym ze moze czesc utworu poczatkowa jest np. o zyciu, a potem nagle dramatycznie ton sie zmienia i mamy juz do czynienia ze smiercia, lub otarciem sie o nia. Potem wyciszenie po tym wszystkim to moze niebo?  Nie wiem kazdy odbiera inaczej, ale na pewno nie jest to spiew radosci, ani radosny, momentami bym powiedzial ze wlasnie dramatyczny...
|
|
|
| Powrót do góry |
|
|
Gość
|
| Wysłany: Śro 17:51, 10 Maj 2006 Temat postu: |
|
|
| Cytat: Śpiew Clare jest radosny? |
Nie chodzi o to że brzmi wesoło, ale że jest zbyt, no powiedzmy lekki, (moim zdaniem) aby wyrażał cierpienie. Broń Boże nie chodziło mi o jakąś ekstazę, tylko próbowałem zobrazować moje myśli. Nie wyszło.
|
|
|
| Powrót do góry |
|
|
Dawid
Eugene
Dołączył: 02 Maj 2006
Posty: 1256
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Bydgoszcz
|
| Wysłany: Śro 18:20, 10 Maj 2006 Temat postu: |
|
|
Dla mnie pierwszy album, który w pełni zasługuje na 6. Zdecydowanie najlepszy album... najbliższy ideałowi. Nie będę sie dużo rozpisywał, bo i tak nic nowego nie powiem (tzn. napiszę ). Zaznaczę tylko, że słabszymi momentami są: AGGITS i Money. Absolutnie nie oznacza to, że oba te utwory nie są bardzo dobre. Trochę jednak odstają od reszty. Najlepsze momenty? Hmmmmm... Time, Us and Them, Brain Damage, Eclipse. Pół albumu .
|
|
|
| Powrót do góry |
|
|
Kasia
Fearless
Dołączył: 25 Sty 2006
Posty: 4458
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Kluczbork
|
| Wysłany: Śro 19:27, 10 Maj 2006 Temat postu: |
|
|
Money jest słabsze od reszty i nie pasuje... ooooo nieee stanowczo się nie zgadzam 
|
|
|
| Powrót do góry |
|
|
Dawid
Eugene
Dołączył: 02 Maj 2006
Posty: 1256
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Bydgoszcz
|
| Wysłany: Śro 20:13, 10 Maj 2006 Temat postu: |
|
|
Słabsze - tak (tylko, że w przypadku TDSOTM należy zastosować inną skalę - w jej przypadku słabsze nadal oznacza bardzo dobre). Nie pasuje - tego nie napisałem. Wręcz przeciwnie - jak najbardziej pasuje.
Ostatnio zmieniony przez Dawid dnia Pią 10:14, 27 Kwi 2007, w całości zmieniany 1 raz |
|
|
| Powrót do góry |
|
|
Kasia
Fearless
Dołączył: 25 Sty 2006
Posty: 4458
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Kluczbork
|
| Wysłany: Śro 22:26, 10 Maj 2006 Temat postu: |
|
|
W takim razie źle zinterpretowałam słowo "odstają" .
|
|
|
| Powrót do góry |
|
|
Gość
|
| Wysłany: Śro 23:41, 10 Maj 2006 Temat postu: |
|
|
Na pewno nie jest słabsze, tylko ja mam właśnie wątpliwości, czy pasuje...
|
|
|
| Powrót do góry |
|
|
Dawid
Eugene
Dołączył: 02 Maj 2006
Posty: 1256
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Bydgoszcz
|
| Wysłany: Czw 9:12, 11 Maj 2006 Temat postu: |
|
|
To zależy pod jakim względem. Ja miałem na myśli przesłanie tego utworu. W tym kontekście moim zdaniem pasuje do całości bardzo dobrze.
|
|
|
| Powrót do góry |
|
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
|
fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
|
|
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
